برنامه هایی که
فرزاد فرزین در این یکی دوسال اخیر در تهران روی صحنه برده، همیشه یک نکته
واحد و مشترک را در خود داشته و آن هم سناریوهایی ست که این خواننده برای
کنسرت هایش می نویسد و آنها را روی صحنه اجرا می کند. همین باعث شده برنامه
های او در مقایسه با خیلی ها طرفداران بیشتر و پر و پاقرص تری داشته باشد.
فرزاد قرار است باز هم در روزهای 4 و 5 آبان در سالن میلاد نمایشگاه بین
المللی روی صحنه حاضر شود و بار دیگر به دیداردوستدارانش برود. با او
درباره اجرای جدید و جزئیات کنسرت جدیدش گپ زدیم.
در روزهای اخیر
صحبت ها و حرف و حدیث های متفاوتی درباره کیفیت اجراهای زنده در دو سالن
میلاد نمایشگاه بین المللی و برج میلاد از سوی اهالی موسیقی شده. عده ای
اعتقاد دارند که سالن برج میلاد سالن شیک تر و کنسرتی تری است و عده ای هم
سالن میلاد نمایشگاه بین المللی را با توجه به استیج بزرگتر و ظرفیت بالاتر
اش، بهتر و مستعد تر می دانند. فرزاد فرزین که قرار است برنامه جدیدش را
در سالن میلاد نمایشگاه بین المللی برگزار کند، در این باره اعتقاد دارد
:« سالن میلاد نمایشگاه بین المللی جدیدا تغییرات زیادی داشته و استیج اش
خیلی فرق کرده. برای کاری که ما قرار است در این برنامه انجام دهیم، قطعا
این سالن ، بسیار بهتر و مناسب تر است.»
این خواننده در مورد سناریویی که برای این اجرا در نظر گرفته نیز گفت :«
کاری که ما می‌خواهیم اینبار اجرا کنیم، هیچ ربطی به سالن ندارد و کاملا
مجزا و پر هیجان است. می خواهیم باز هم مثل همیشه همه حاضران در سالن شوکه
شوند. هرچند در کیفیت اجرا هم فکرهای زیادی داریم و نوازنده های ارکستر
سمفونیک هم به گروه ما اضافه شده اند و تغییرات زیادی را در موسیقی ارائه
شده نیز، داشته ایم. کارهایی هم که مربوط به کارگردانی هنری برنامه است را
بسیار برناه ریزی شده تر و پرهیجان تر در نظر گرفته ایم تا مخاطبان این بار
بیشتر از دفعات قبلی تحت تاثیر برنامه قرار بگیرند و نفس شان بند بیاید.
نقطه اوج ماجرا هم opening کنسرت است که مطمئنا همه خشک شان خواهد زد و
هاج و واج خواهند ماند. »
این هنرمند درباره درباره تفاوت های بین سالن میلاد نمایشگاه و برج میلاد
که این روزها از سوی اهالی موسیقی عنوان شده اعتقاد دارد :« فکر نمی کنم
سالن برنامه تاثیر چندانی روی کلیت یا کیفیت یک کنسرت داشته باشد. بدون شک
محتوای یک کنسرت و کارهایی که به جز موسیقی روی سن انجام می شود، میتواند
باعث شود ذائقه حاضرین در سالن تغییر کند و آنها در طول برنامه خسته نشوند.
من راستش را بخواهید با این صحبت ها زیاد موافق نیستم و هیچ فرقی بین این
دو مکان برای اجرای برنامه نیست.»
بازار این روزهای موسیقی کشور شاهد حضور تهیه کننده های جوان و پر انگیزه
ای است که باعث شده اند خواننده ها برای ادامه فعالیت شان گزینه های بیشتری
داشته باشندو بتوانند برای ادامه عمر هنری خود، بهترین گزینه ممکن را
انتخاب کنند. فرزین در انتهای صحبت هایش درباره تاثیرات حضور تهیه کننده
های جوان در بازار موسیقی کشور گفت :« به نظر من این اتفاق کاملا مثبت و
منطقی است. وقتی کار بین همه تقسیم شود، هر کسی که بهترین سرویس را ارائه
دهد، برنده است و می تواند نتیجه خوبی هم بگیرد. این ماجرا باعث می شود که
بازار از استثمار عده ای خاص خارج شود و تنوع بیشتری در بین دوستان برقرار
باشد. من این نکته را نکته ای مثبت می بینم و امیدوارم با ادامه این روند
موسیقی کشور روزهای بهتری را در اینده تجربه نماید. »
- کیوان ملک مطیعی: دوست داشتم خودم در بین تماشاگران بودم!
در همه این سالهایی که فرزاد فرزین با شیوه و و سبکی جدید روی صحنه حاضر
شده و توانسته بنیانگذار سبکی جدید در کنسرت های داخلی باشد، یک نفر در پشت
صحنه همه کارها و فعالیت های این هنرمند را مدیریت کرده و به قولی
کارگردانی هنری برنامه های او را بر عهده داشته است. «کیوان ملک مطیعی» که
نسل اندر نسل سبقه ای سینمایی را در خانواده اش دیده، همیشه نشان داده که
در ایجاد برنامه های خاص و تک، یکه تاز بوده و با ایده های جذاب اش همیشه
کاری کرده که برنامه های فرزاد فرزین، وجه تمایزی قابل توجه را با بقیه
برنامه های زنده داشته باشد.
ملک‌مطیعی درباره سو‍ژه‌ای که در
برنامه ماه بعد فرزین پیش بینی کرده می گوید :« ما در همه این چند سال سعی
کرده ایم که همه کنسرت های فرزاد را با کارگردانی و سناریوهای خاص پیش
ببریم. همه فکر می کنند آن برنامه ای که فرزاد با بدل اش اجرا کرد، بهترین
طرحی بود که می شد در ایران اجرا کرد ولی این بار برنامه ریزی ما جوری ست
که چند برابر ان برنامه همه شوکه خواهند شد و در روز اجرا می بینید که
حرفهای من صرفا شعار و تبلیغاتی نبوده. خود من این روزها به این فکر می کنم
که کاش خودم جای کسانی بودم که در سالن نشسته و قرار است این برنامه را
تماشا کند! به قدری ماجرا پر هیجان است که خودمان هم وسوسه می شویم که کاش
در سالن بودیم و آنرا از نزدیک می دیدیم، نه در پشت صحنه.»
