کنسرت
فرزاد فرزین ۱۷ آبان و در دو سانس در برج میلاد تهران روی صحنه رفت. این
برنامه در ادامه «کنسرت – شو»های متفاوت این خواننده برگزار شد و این بار
فرزین با ایدهای جدید و بکر، یک بار دیگر نشان داد که فاصلهای زیاد و
بزرگ با بقیه خوانندههایی دارد که سعی دارند در برنامههایشان جاذبههای
نمایشی و تصویری را وارد کنند.
Opening برنامه این بار جوری بود که
هیچکس نمیتوانست حتی حدساش را بزند و تا لحظه آخر همه چیز کاملا مخفیانه
پیش رفت. پیرمرد موبلند و سالخوردهای که رهبری ارکستر زهی را بر عهده
داشت در حال رهبری اجرای یکی از قطعات «یانی» بود. قطعهای دشوار و سخت که
گروه با قدرت تمام آنرا به عنوان شروع برنامه انتخاب کرده بودند. خیلیها
اعتقاد داشتند این پیرمرد که پشتاش به همه حضار بود، «لوریس چکناواریان»
است و حتی فریادهای «لوریس، لوریس» بارها در ابتدای برنامه به پاس حضور
این استاد گرانقدر موسیقی در این کنسرت پاپ از سوی حاضرین به گوش رسید. ولی
پیرمرد بیاعتنا به همه این فریادها کارش را میکرد و فقط در حال رهبری
اعضای ارکستر زهی بود. به یک باره کل ارکستر شروع به نواختن یکی از
ملودیهای فرزاد کردند و در حالی که همه منتظر روی سن آمدند فرزاد بودند،
پیرمرد رو به جمعیت ایستاد و با دو دستش ماسک ماهرانه صورتش را برداشت و
فرزاد فرزین از زیر این ماسک بیرون آمد. صحنهای باور نکردنی و عجیب که
تمام سالن را در شوکی بزرگ فرو برد و بعد از یکی دو دقیقه و وقتی همه
فهمیدند چه اتفاقی افتاده دیگر کسی توانایی کنترل هیجان حاضرین را نداشت.
این شروع قوی باعث شد کنسرت تا انتهای برنامه فضایی انرژیک را به خود ببیند. در این کنسرت رهبری ارکستر برعهده امیر میلاد نیکزاد بود
فرزاد
باز هم جذابیتهای دیگری را در برنامهاش داشت که از آن جمله میتوان به
ویدئوها و تیزرهای خوش ساختش اشاره کرد که به کارگردانی «کیوان ملک مطیعی»
آنها را تهیه و تولید کرده بود. قطعات پر طرفداری چون «دوریت»، «بیا بیا»
و... مثل همیشه بیشتر از همه مورد استقبال قرار گرفتند و انتهای این کنسرت
نیز با حضور خاص «حسام نواب صفوی» و اجرای قطعه «بچه» توام شد تا final
کنسرت هم بتواند نظر همه را جلب کند.
![]() |
![]() |
|
![]() |
||
![]() |
![]() |
|
![]() |
||
![]() |
![]() |
|
![]() |
||
![]() |
![]() |
|
![]() |
||
![]() |
![]() |
|
![]() |
||
![]() |
![]() |
|
![]() |
||
![]() |
![]() |
|
![]() |
||
![]() |
![]() |
|
![]() |
||
![]() |
![]() |
|
![]() |
||
![]() |
![]() |
|
![]() |
||
![]() |
![]() |
|
![]() |
||
![]() |
![]() |
|
![]() |
||
![]() |
![]() |
|
![]() |
||
![]() |
![]() |
|
![]() |
||
![]() |
![]() |
|
![]() |
||
![]() |
![]() |
|
![]() |
||
![]() |
![]() |
|
![]() |
||
![]() |
![]() |
|
![]() |
||
![]() |